Scenariusz powstał w oparciu o lekturę „Ekoświata”, skąd zostały zaczerpnięte też wiersze. Sztuka może być wykorzystana przy organizowaniu różnych imprez ekologicznych.
WSTEP Czy wiecie drogie koleżanki i koledzy jakie dziś święto? Bardzo ważne święto – Dzień Ziemi
Recytator: Do całej Ziemi szczęśliwej, Jak wielka i bogata, Do wszystkiego, co wolne i żywe Na wszystkich krańcach świata. Do drzew w lesie, Do ptaków nad polem, Do ludzi, zwierząt i skał, I do słońca, Które z nieba niesie jak snopy żyta – Pęki życiodajnych strzał. Do wszystkich wołam : Ziemię macie tylko jedną. Ziemię piękną, Ziemię cierpliwą, Ziemię jedyną, Nikt jej nie powtórzy.
Piosenka pt. „Bardzo zielona piosenka”
Dziecko I: Czy jest ktoś taki, kto oficjalnie deklaruje, że nie obchodzi go przyroda? Przekonajcie się sami.
Tomek siedzi przy stoliku, przy którym leżą książki i zeszyty. Chłopiec odrabia lekcje. Wchodzi Ania.
Ania : Tomek co robisz? Odrabiasz lekcje?
Tomek: Tak. Układam rymowanki, wierszyki o ochronie przyrody.
Ania: Przeczytaj jakie ułożyłeś
Tomek: No dobrze, posłuchaj Czyta propozycje rymowanek. Nagle z daleka dobiega jakiś gwar, dzieci nasłuchują. Podchodzą do okna.
Ania: Co to? Kto tak hałasuje? Co to za tłum? Co się stało?
Tomek: Spójrz, to … drzewa, a z nimi kwiaty, zwierzęta, ptaki…
Ania: To drzewa z tego lasu, tuż za miastem. Byliśmy tam na wycieczce, pamiętasz? Na scenę wychodzą wymienione przez chłopca postacie
Tomek: Dokąd idziecie?
Drzewo I: Odchodzimy, opuszczamy to miasto…
Ania: Dlaczego nas opuszczacie? Z jakiego powodu?
Drzewo II: Musimy opuścić to miasto, za nim zaleje je całkiem asfalt i beton. Ludzie nie chcą zostawić ani skrawka czystej ziemi, nie mamy skąd czerpać soków do dalszego życia.
Drzewo III: Ludzie zatruli powietrze, nie mamy czym oddychać. Spójrz nasze liście są czarne, podziurawione, chore od dymów, sadzy, zanieczyszczeń.
Drzewo I: Kwaśne deszcze niszczą nasze liście, korę. Coraz częściej chorujemy.
Drzewo II: Ludzie chcą coraz więcej drewna na meble, papier, książki, nie potrafią oszczędzać, więc nas wycinają. Zostało nas już tak mało.
Drzewo III: Ludzie zasypali nas śmieciami. Coraz częściej miejsce trawy, kwiatów, mchu zajmują śmieci: odpadki, pudełka, puszki. Pozostawione w lesie butelki często wywołują pożar, wiele z nas zginęło w płomieniach. Nie ma tu dla nas miejsca!
Drzewo I: Musimy uciekać tam, gdzie są jeszcze pola, czysta woda, błękitne niebo, cisza.
Tomek: A wy, kwiaty, grzyby, trawy, dlaczego odchodzicie?
Kwiaty: Jeśli odchodzą drzewa, my również musimy odejść. Kto nas będzie ochraniał przed palącym słońcem, dawał cień? Nie potrafimy żyć nie słysząc szumu gałęzi nad głowami. Musimy odejść!
Ania: A wy, ptaki, zwierzęta, dlaczego nas opuszczacie?
Ptaki: Las jest naszym domem. Gdy zabraknie drzew, kwiatów, trawy – zginiemy. Drzewa dają nam ochronę, mieszkamy wśród ich gałęzi i korzeni. Mamy tam swoje gniazda, tam przychodzą na świat nasze dzieci, tam chronimy się przed deszczem i wiatrem. Nie potrafimy żyć bez drzew.
Zwierzęta: Trawa, liście, gałęzie, kora są naszym pożywieniem. Wśród korzeni drzew, pod darnią, mamy nory, tam wychowujemy nasze młode. Jeśli odchodzą drzewa , musimy i my odejść.
Ryba: Jakże pląsać po takim jeziorze? Czyż nie widzisz, że nasz cudowny świat ludzie zmienili w śmietnik? Odprowadzają tu nieoczyszczone ścieki i wszelkiego rodzaju odpady. Liczba wielorybów, delfinów i fok bardzo zmalała. Część małych mórz już umiera – w tym Bałtyk, Morze Śródziemne, tysiące jezior jest martwych, tysiące innych zamiera.
Odgłosy szumiącej wody.
Woda: Ja, woda, byłam kiedyś czysta, modra. Gdzie moja uroda? Byłam kiedyś jasna i przejrzysta, Płynęłam w rzekach szybko i zwinnie. Co się stało? Któż to zrozumie? Teraz zgęstniałam i zohydziałam. Często wzburzona w kolorach chemii Truję w swych korytach Lub leniwie rozlewam się po Ziemi Trując rośliny, zwierzęta i ludzi, choć Ziemia woła pomocy I nie chce, by ją brudzić. A cóż ja mam zrobić? Ze złości się pienię, lecz sama tego nie zmienię. O, ja biedna woda Gdzie moja uroda?
Piosenka „ Płynie Wisła płynie” Ziemia Pamiętaj człowieku. Jestem Ziemią jedyną. Kiedyś byłam kochana i szanowana, Ale tyś mnie podeptał i zlekceważył, Chociaż pragnę, byś nadal tutaj żył. Skryłeś w mym wnętrzu różne straszydła, robiłeś porządki, przez co ja zbrzydłam. Spuchłam w środku, często choruję, a ty mnie trujesz. Stawiasz przede mną wielkie zadania, Choć nie możliwe do wykonania. Daj mi szansę, pomocy wołam, Niechaj mój głos rozejdzie się dookoła. Żądam nade mną czystego powietrza i czystej wody dla mej ochłody. Wołam ratunku przed kwaśnym deszczem, boję się chemii, ohydnych śmieci i wielu niebezpieczeństw jeszcze.
Powietrze, Woda, Ziemia: Człowieku! Opamiętaj się!
Powietrze: Ty musisz być głuchy na nasze wołania! Nasze problemy są jeszcze do rozwiązania. Pamiętaj!
Woda: Trując ziemię, powietrze i wodę niszczysz swojej Planety urodę!
Ziemia: Jeśli z nami nie obejdziesz się należycie, Zniszczysz także swoje życie!
Razem: Zastanów się!
Drzewa, Zwierzęta, Kwiaty, Woda, Powietrze i Ziemia śpiewają razem piosenkę pt.” Stokrotka”
Gdzie strumień płynie z wolna, Rozsiewa zioła maj, Stokrotka rosła polna, A nad nią szumiał gaj. Stokrotka rosła polna, A nad nią szumiał gaj, uschnięty gaj.
W tym gaju tak ponuro, Że aż przeraża mnie, Ptaszęta już wytruto, A ludzi jeszcze nie. Ptaszęta już wytruto, A ludzi jeszcze nie, o jeszcze nie.
Tomek: Jak was zatrzymać? Co zrobić, byście nie musiały odchodzić?
Ania: Co zrobić, by naprawić to wszystko, co ludzie zniszczyli?
Na scenę wychodzą dzieci
Dzieci: Nie martwcie się, Nie wszystkie są tak bezmyślne dzieci, Zaraz posprzątamy te okropne śmieci.
Dziecko I My przyjdziemy Ziemi z pomocą. Będziemy żyć mądrzej, lepiej, aby Ziemia mogła się odrodzić. Przywrócimy jej dawne piękno.
Dziecko II Ziemio, Wodo, Powietrze, Bądźcie czyste i służcie nam. Człowiek otrząśnie się, pomoże wam!
Dzieci Planeto nasza, nie giń, Żyć na Tobie chcemy, Więc składamy obietnicę, Że Ci pomożemy!
Wszyscy: Ziemio, powietrze, wodo – Bądźcie i służcie nam! Człowiek otrząśnie się i pomoże Wam.
Przyrodo nasza nie giń! Żyć wraz z Tobą chcemy, Więc składamy dziś obietnicę Że Ci pomożemy!
Piosenka „Świat woła o pomoc”
Scenariusz opracowały mgr Bożena Treszczotka i mgr Hanna Kordulska
|